- Γκλάρους
- (γερμ. Glarus, γαλλ. Glaris, ιταλ. Glarona). Καντόνι (685 τ. χλμ., 38.500 κάτ. το 2000) της Ελβετίας στο κεντροανατολικό τμήμα της χώρας. Το έδαφος είναι στο μεγαλύτερο μέρος ορεινό και αντιστοιχεί ακριβώς, εκτός από τη νοτιοδυτική γωνία, με τη λεκάνη απορροής του ποταμού Λιντ και των παραποτάμων του, οι οποίοι κατεβαίνουν από όρη που ξεπερνούν τα 3.000 μ. (Φράουλεν 3.804 μ., Τέντι 3.623 μ.). Ο Λιντ εκβάλλει στη λίμνη Ζυρίχη. Ο πληθυσμός του καντονιού, γερμανόφωνος και διαμαρτυρόμενος στο θρήσκευμα, ασχολείται με τη γεωργία (πατάτες, δημητριακά) και είναι κυρίως συγκεντρωμένος στα βάθη των κοιλάδων και στις πλαγιές με μεσημβρινό προσανατολισμό. Υπάρχει αξιόλογη κτηνοτροφία (βοοειδή, πρόβατα, χοίροι) και δασοκομία. Η μικρή βιοτεχνία είναι κυρίως αγροτική. Πρωτεύουσα του Γ. είναι η ομώνυμη πόλη (5.600 κάτ. το 2002), η οποία αποτελεί γεωργικό και βιοτεχνικό κέντρο· το Γ. έγινε μέλος της Ελβετικής Ομοσπονδίας το 1352.
Ορεινό τοπίο στα περίχωρα της μικρής ιστορικής πόλης Νέφελς, όπου οι κάτοικοι του Γκλάρους νίκησαν τους Αυστριακούς (1388). Με τη νίκη αυτή το Γκλάρους εξασφάλισε την ανεξαρτησία του από τους Αψβούργους, στους οποίους ανήκε από το 1299 (φωτ. Giegel).
Dictionary of Greek. 2013.